İyi Sınıf Öğretmeni Özelliklerine İlişkin Öğrenci ve Öğretmen Görüşleri Temel Nitel Çalışma
Abstract views: 141
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.12752038Keywords:
Eğitim, Öğretim , Öğretmen , Sınıf ÖğretmeniAbstract
Bu çalışma, iyi sınıf öğretmeni özelliklerine ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşlerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya Samsun ilinde yer alan bir ilkokuldaki 27 öğrenci ve 24 öğretmen katılım sağlamıştır.Çalışmada hem öğrencilere hem de öğretmenlere “Sizce iyi bir sınıf öğretmeni hangi özelliklere sahip olmalıdır?” sorusu yöneltilmiş alınan yanıtlar üzerinden nitel veri analizi yapılmıştır.Çalışmadan elde edilen bulgulara göre: İyi bir sınıf öğretmeninde bulunması gereken özellikler öğrenciler tarafından en fazla sınıf öğretmeninin anlayışlı ve hoş görülü olması gerektiğini ifade ettikleri görülmüştür. Daha sonra İyi bir sınıf öğretmenin saygılı, Dürüst, tarafsız ve adil ve bilgili/çalışkan olması gerektiği dile getirilmiştir. Öğretmen yanıtları incelendiğinde ise iyi bir sınıf öğretmeninde bulunması gereken özellikler incelendiğinde öğretmenlerin en fazla sınıf öğretmeninin donanımlı, yeniliğe açık olması gerektiğini ifade ettikleri görülmüştür. Daha sonra İyi bir sınıf öğretmenin anlayışlı/Hoşgörülü/Güler yüzlü, çocukları seven, sabırlı, empati yapabilmesi-adil olması ve bilgili/çalışkan olması gerektiği gelmektedir. Çalışma sonucunda, Sınıf öğretmenleri anlayışlı güler yüzlü ve adil olmaya özen göstermeleri, bireysel farklılıkları dikkate almaları, Çocukları sevmeli, disiplinli, donanımlı ve empati yapabilmeleri, iletişimi güçlü, mesleğini seven, öğrenci merkezli, sabırlı olmaları, öğrencilerine karşı ilgili, eğlenceli, şefkatli ve kararlı ve öğretici eğitici öğrenciyi teşvik etmeleri, Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) ve sınıf öğretmeni yetiştiren yüksek öğretim kurumları bu konuda SWOT analizleri yapması önerilmiştir.
References
Alkan, C. (2000). Meslek ve öğretmenlik mesleği. Sönmez, V. (Ed.), Öğretmenlik mesleğine giriş içinde (ss. 191-230). Ankara: Anı Yayıncılık.
Beydoğan, H. Ö. (2001). Öğretimde planlama ve değerlendirme. Erzurum: Eser Ofset.
Bubb, S., ve Mortimore, P. (2013). The Effective Induction of Newly Qualified Primary Teachers: An Induction Tutor’s Handbook. New York: Routledge.
Bubb, S., ve Mortimore, P. (2013). The Effective Induction of Newly Qualified Primary Teachers: An Induction Tutor’s Handbook. New York: Routledge.
Buldu, M. (2014). Öğretmen yeterlik düzeyi değerlendirmesi ve mesleki gelişim eğitimleri planlanması üzerine bir öneri. Milli Eğitim Dergisi, 44(204), 114-134.
Buldu, M. (2014). Öğretmen yeterlik düzeyi değerlendirmesi ve mesleki gelişim eğitimleri planlanması üzerine bir öneri. Milli Eğitim Dergisi, 44(204), 114-134.
Çakır, Ö., Erkuş, A., ve Kılıç, F. (2000). Mersin Üniversitesi 1999-2000 yılı öğretmenlik meslek bilgisi programının (ÖMBP) çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi, Mersin Üniversitesi Araştırma Fonu Saymanlığı EF (ÖÇ) 2000-1 nolu Araştırma Projesi.
Çelik, Ö., Yorulmaz, A., ve Çokçalışkan, H. (2019). Öğretmen genel yeterlikleri açısından sınıf öğretmenleri ve öğretmen adaylarının kendilerini değerlendirmeleri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20 (Özel Sayı), 203-215. https://doi.org/10.17494/ogusbd.548342.
Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement. Education Policy Analysis Archives, 8 (1), 1-44. https://doi.org/10.14507/epaa.v8n1.2000.
Darling-Hammond, L., ve Baratz-Snowden, J. (2007). A good tea cher in every classroom: Preparing the highly qualified tea chers our children deserve. Educational Horizons, 85(2), 111-132.
Darling-Hammond, L., ve Baratz-Snowden, J. (2007). A good teacher in every classroom: Preparing the highly qualified teachers our children deserve. Educational Horizons, 85(2), 111-132.
Dodeen, H., Abdelfattah, F., Shumrani, S., ve Hilal, M. A. (2012). The effects of teachers’ qualifications, practices, and perceptions on student achievement in TIMSS mathematics: A comparison of two countries. International Journal of Testing, 12(1), 61-77.
Fidan, N. ve Erden, M. (1994). Eğitime giriş. Ankara: Meteksan Matbaacılık.
Hanushek, E. A., ve Rivkin, S. G. (2006). Teacher quality. Handbook of the Economics of Education, 2, 1051-1078.
Hsieh, H. ve Shannon, S. E. (2015). Three approaches to qualitative content analysis. Qualitative Health Research, 15(9), 1277-1288.
İlköğretime Hazırlık ve İlkokul (İlköğretim) Programları içinde (27-87). Ankara: Eğiten Kitap.
Kaçar, M. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının üst biliş farkındalıkları ile matematik kaygı düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Karabağ, G. ve İnal, S. (2012). Hayat bilgisi dersi öğretim programının tanıtımı. S.Öğülmüş, (Ed.), Hayat bilgisi ve öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem. 31-51.
Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersi kapsamında “Okul dışı öğrenme etkinliklerini” gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Karaküçük, S. (1999). Okul yöneticilerinin ders dışı etkinliklere yaklaşımları. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4 (3), 51-62.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Karataş, A. (2011). Çevre bilincinin geliştirilmesinde doğa tarihi müzelerinin rolü. Uluslar Arası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 27.
Kaya, Z. (2021). Sınıf öğretmenlerinin ilkokulda okul dışı öğrenme etkinliklerinin kullanılmasına yönelik görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Rize:Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
Küçükahmet, L. (1999). Öğretmenlik mesleğine giriş. (2. Basım). İstanbul: Alkım Yayınevi.
Lewis, L., Parsad, B., Carey, N., Bartfai, N., Farris, E., & Smerdon, B. (1999). Teacher quality: A report on the preparation and qualifications. Education Statistics Quarterly, 1(1), 1-79.
MEB (2006). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
MEB (2007). Okul temelli mesleki gelişim okul yöneticisi ve öğretmenler için mesleki gelişim kılavuzu. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
MEB (2008). Öğretmen yeterlikleri. Öğretmenlik mesleği genel ve özel alan yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
MEB (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
MEB, (2002). Öğretmen yeterlikleri. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
Merriam, S. B. (1998). Qualitative Research and Case Study Applications in Education. Revised and Expanded from” Case Study Research in Education.”. Jossey-Bass Publishers, 350 Sansome St, San Francisco, CA 94104.
Merriam, S. B. (2002). Introduction to qualitative research. Qualitative research in practice: Examples for discussion and analysis, 1(1), 1-17.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. Çev. Ed. Sellahattin Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Miles, M. B. ve Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. (2nd Edition). Calif: SAGE Publications.
Özdemir, S. ve Yalın, H. İ. (1999). Öğretmenlik mesleğine giriş. (2. Basım). Ankara: Nobel Yayın.
Özyürek, M. (2008). Nitelikli öğretmen yetiştirmede sorunlar ve çözümler: Özel eğitim örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 189-226.
Peacock, A., ve Gates, S. (2000). Newly qualified primary teachers’ perceptions of the role of text material in teaching science. Research in Science & Technological Education, 18(2), 155-171.
Peacock, A., ve Gates, S. (2000). Newly qualified primary teachers’ perceptions of the role of text material in teaching scien ce. Research in Science & Technological Education, 18(2), 155-171.
Seferoğlu, S. (2001). Sınıf öğretmenlerinin kendi mesleki gelişimleriyle ilgili görüşleri, beklentileri ve önerileri. Milli Eğitim Dergisi, Ocak-Şubat-Mart 2001, (149), 12-18.
Şeker, H., Deniz, S., & Görgen, İ. (2005). Tezsiz yüksek lisans öğretmen adaylarının öğretmenlik yeterlikleri üzerine değerlendirmeleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 42 (42), 237-253.
Taşkaya, S. M. (2012). Nitelikli bir öğretmende bulunması gereken özelliklerin öğretmen adaylarının görüşlerine göre incelenmesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(33), 283-298.
Taşkaya, S. M. (2012). Nitelikli bir öğretmende bulunması gereken özelliklerin öğretmen adaylarının görüşlerine göre incelenme si. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(33), 283-298.
Thompson, S., ve Smith, D. L. (2005). Creating highly qualified teachers for urban schools. Professional Educator, 27, 73-88.
Tümerdem, R. (2007). Dicle Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve Fen-Edebiyat Fakültesi Kimya Son Sınıf Öğrencilerinin Kaygılarını Etkileyen Etmenler. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 32-45.
Türkdoğan, S. C. (2014). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğini tercih etmelerinde etkili olan faktörlere göre mesleki kaygıları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Denizli: Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Uluç, S. (2012). Psikolojik bozukluklar. N. Güngör Ergan, B. Şahin Kütük ve R. Coştur (Ed.), Davranış bilimleri. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Uludağ, G. (2017). Okul dışı öğrenme ortamlarının fen eğitiminde kullanılmasının okul öncesi dönemdeki çocukların bilimsel süreç becerilerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
Uşaklı, H. ve Akpınar, E. (2015). Fen laboratuvarı kaygı ölçeğinin (FLKÖ) geliştirilmesi., Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (3). 1241-1250.
Uygur, M., ve Çakır, Ö. (2015). İngilizce öğretmenliği lisans öğrencilerinin öz-yeterlik inançlarının farklı değişkenlere göre incelenmesi. Journal of Qafqaz Unıversity, 3(1), 89-104.
Ünal Karagüven, M. H. (1999). Açık kaygı ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği ile ilgili bir çalışma. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 11, 203-218.
Üner, S. (2019). Fen grubu öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamlarına yönelik kaygı düzeyi değerlendirme ölçeği çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Üstünipek, M. (2013). İstanbul Sanat Müzeleri ve Sosyal- Medya: Twitter Örneği. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 3 (4).
Varol, Ş. (1990). Lise son sınıf öğrencilerinin durumluk-sürekli kaygı düzeylerini belirlenip karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: DokuzEylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yangın, B. (2013). İlkokul programlarının özellikleri. T. Erdoğan (Ed.)
Yarar Kaptan, S. ve Beldağ, A. (2019). Sınıf öğretmeni adaylarının okul dışı öğrenmeye ilişkin farkındalıklarının değerlendirilmesi. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 13 (30), 347-366.
Yardımcı, E. (2009). Yaz bilim kampında yapılan etkinlik temelli doğa eğitiminin ilköğretim 4 ve 5. sınıftaki çocukların doğa algılarına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.77.
Yavuz, M. (2012). Fen eğitiminde hayvanat bahçelerinin kullanımının akademik başarı ve kaygıya etkisi ve öğretmen-öğrenci görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü.
Yavuz, M. ve Kiyici Balkan, F. (2013). Teachers’ opinions regarding the effects of the usage of out-of-school learning environments on students’ academic achievement and anxiety towards science. Social and Behavioral Sciences, 106, 2532-254.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, A., Ünal, A., & Çelik, M. (2011). Öğretmen kavramına ilişkin öğretmen, yönetici ve müfettiş algılarının analizi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 92-109.
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 JINENIS
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 